Dünya Günü
1970 yılından beri her yıl Nisan ayının 22 inci günü Dünya Günü olarak kabul edilir.
Ulusların sanayileşmesiyle kaynakların sömürülmesi arttı.Ne kadar sömürürsek o kadar zarara uğrarız mantığı ile hareket eden aktivist John McConnel 1969 yılındaki San Fransisco’da düzenlenen Unesco konferansında her yıl Nisan 22’yi Dünya Günü olarak kabul görmesini öne sürmüş ve kabul edilmiştir.
1970 yılından bu güne kadar dünya daha da yaşanmaz hale gelmiştir.Yeraltı ve yer üstü kaynakların sömürülmesi çeşitli doğal afetler meydana gelmesine sebebiyet veriyor.Acaba dünyanın ne kadar ömrü kaldı?
Dünya maalesef sanayileşmeye kurban gitti.Bunun tek bir sebebi var: Para
Maddecilik
Daha çok paraya olan hırs her geçen gün daha da artmakla beraber dünya daha da kirleniyor.Paraya dayalı sistem sebebiyle hem dünya hem de insanlar köleleştirilmiştir.Dünya; gelinen noktada sanki prangalı bir mahkum gibi yaralandıkça yaralanıyor.Gereksiz ihtiyaçlarımız gereksiz talepleri doğurup hazırlanmış arzın kucağına düşüyoruz.Biz neye ihtiyacımız olduğunu bilmiyoruz, bize dikte ediliyor.Yaptığımız alışverişler çöpümüzü arttırıyor.İnorganik atıklarımız dünyayı sardıkça sarıyor.Ucuz olması sebebiyle plastik kullanımı ve plastik kullanımı ile ortaya çıkan hastalıkları hatırlayınız,kanser gibi… Her şey bir zincirin halkasıdır.Şu an tüm sonuçlar gezegenimiz aleyhinedir.
22 Nisan Dünya Günü sadece kirlilikle değil dünyamızı olumsuz etkileyen tüm etkenlere karşı halkları bilinçlendirmeye çalışmaktadır.Ne kadar bilinçliyiz?
Ben mümkün olduğunca plastik eşya almamaya özen gösteriyorum.Ahşap veya metal tercih ediyorum eşya alırken.
Eşyalar asla sağlam yapılmaz.Bir eşya satın aldığımda mümkün olan en uzun süre kullanmaya çalışırım.
İhtiyaçlarımı belirleyip listeme göre alışveriş yaparım.
Eşyasına göre suda çözülebilen malzemeler satın almaya çalışırım.
Aslında gezegenimizi korumak için yapmamız gerekenler çok değil,dünya yaşayan bir canlı gibidir;öyle davranalım.
Toplum mühendislerinin tavsiyelerine uymuyoruz.Aydınlanma çağı falan da yaşamıyoruz,tüketim çağı yaşıyoruz.Üretim kısıtlı bir çevrenin elinde, biz de o üretilenleri almakla yükümlüyüz.Satın alma kararını alırken daha dikkatli olalım.
Üretim için gereken enerji buharlı motorlardan nükleer santrallere dönüşmüştür.Tabiatın oluşturduğu enerjileri kullanmak yerine laboratuvarda üretilen ve yanlış yönetildiğinde facialara sebebiyet veren bir enerji çeşidine yönelindi.Neden?Çünkü daha ucuz.
Değerli madenler kolay çıkartılmıyor.Çıkması,işlenmesi ve atıkları doğaya zarar verir.Sebebi nedir?Daha çok para.
Petrol için yapılanlar?
Ülkelerin birbirlerine düşürülüp çıkarılan savaşların insanlara ve doğaya ne kadar çok zarar verdiği kimin umurunda?
Aslında günlük yaşantımızda kullandığımız enerjilerin alternatifleri bulunmaktadır.Henüz çok yaygınlaşmadı.Elektriği üretiyoruz,iyi güzel.Peki elektriği beğeniyoruz da nasıl üretildiğini neden sorgulamıyoruz?
Elektriği gezegenimizi sömürerek üretiyorsak uzun vade de ne faydası var?
Sorular sormakla bitmez.
Gezegenimizi korumak için lütfen kendimizce önlemler alıp onlara göre yaşayalım.Koruma duygusu geçici değil yaşam tarzı olmalı.
